Hayvanlar Vesilesiyle Yağmur Yağması
يا مَعْشَرَ المهاجرينَ ! خِصالٌ خَمْسٌ إذا ابتُلِيتُمْ بهِنَّ ، وأعوذُ باللهِ أن تُدْرِكُوهُنَّ : لم تَظْهَرِ الفاحشةُ في قومٍ قَطُّ ؛ حتى يُعْلِنُوا بها ؛ إلا فَشَا فيهِمُ الطاعونُ والأوجاعُ التي لم تَكُنْ مَضَتْ في أسلافِهِم الذين مَضَوْا ، ولم يَنْقُصُوا المِكْيالَ والميزانَ إِلَّا أُخِذُوا بالسِّنِينَ وشِدَّةِ المُؤْنَةِ ، وجَوْرِ السلطانِ عليهم ، ولم يَمْنَعُوا زكاةَ أموالِهم إلا مُنِعُوا القَطْرَ من السماءِ ، ولولا البهائمُ لم يُمْطَرُوا ، ولم يَنْقُضُوا عهدَ اللهِ وعهدَ رسولِه إلا سَلَّطَ اللهُ عليهم عَدُوَّهم من غيرِهم ، فأَخَذوا بعضَ ما كان في أَيْدِيهِم ، وما لم تَحْكُمْ أئمتُهم بكتابِ اللهِ عَزَّ وجَلَّ ويَتَخَيَّرُوا فيما أَنْزَلَ اللهُ إلا جعل اللهُ بأسَهم بينَهم
الراوي : عبدالله بن عمر | المحدث : الألباني | المصدر : صحيح الجامع
الصفحة أو الرقم | 7978 : خلاصة حكم المحدث : صحيح
التخريج : أخرجه ابن ماجه (4019)، والطبراني في ((المعجم الأوسط)) (4671)، والحاكم (8623) باختلاف يسير
4019- Abdullah b. Ömer (r.a)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: “Rasû lullah (s.a.v.) bir sefer bize yönelerek şöyle buyurdu: “Ey muhacirler topluluğu, beş şey vardır ki onlarla imtihan olunduğunuzda (hiçbir şey kalmaz her şey bitmiş olur) sizlerin o döneme erişmesinden Allah’a sığınırım. Onlar şunlardır: “Bir toplumda fuhuş o kadar ileri gidecek ki gözler önünde yapılmaya başlanacaktır. Taun hastalığı ve önceki toplumlarda görülmeyen hastalıklar yaygınlaşacaktır. Ölçü ve tartıya riayet etmeyen her toplum kıtlık, geçim sıkıntısı ve başlarındaki idarecilerinin zulmüyle cezalandırılırlar. Mallarının zekatını vermeyen her topluma yağmur gönderilmez, hayvanlar olmasa onlara yağmur da yağdırılmaz. Allah ve Rasûlüne verdikleri sözü tutmayıp ahdini bozanların başına, Allah kendilerinden olmayan kimseleri musallat eder ve o düşmanlar, onların elindekilerin bir kısmını alırlar ve devlet yetkilileri Allah’ın kitabıyla hükmetmeyip Allah’ın indirdiklerinden işlerine geleni seçip onları uyguladıklarında Allah onları kendi içlerinde sıkıntıya sokup fitne ve anarşi ile azâblandırır.
İbn Mace 4019 – Sahih’ul-Cami 7978
Karınca’nın Yağmur Duası
Süleyman A.s. kıssasında anlatıldığına göre; O, bir defasında yağmur duasına çıkmıştı. Yolda sırt üstü yatmış ve ayaklarını havaya kaldırmış bir karınca gördü. Karınca şöyle diyordu: “Allah’ım! Ben senin yarattığın mahlûkattan biriyim. Bizden yağmurunu esirgeme!” Süleyman aleyhisselam onu bu halde görünce dedi ki: Haydi geri dönün! Başkalarının duasıyla yağmur gelecek!”
İbn Ebi Şeybe 30101 – Hakim: Sahih – İbn Hacer: Hasen – Abdurrezak Kitabul-İstiska
Not: Karınca hadisinin zayıf olduğunu da söyleyen var, hasenleyende. Ama yukarıdaki hadise mutabık duruyor.
Hayvanlar Vesilesiyle Yağmur Yağması
