Habersiz Meyve Yemek:
( سنن ابن ماجة )
2301 حدثنا هدية بن عبد الوهاب وأيوب بن حسان الواسطي وعلي بن سلمة قالوا حدثنا يحيى بن سليم الطائفي عن عبيد الله بن عمر عن نافع عن ابن عمر قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم إذا مر أحدكم بحائط فليأكل ولا يتخذ خبنة .
تحقيق الألباني :صحيح ، و انظر الحديث الآتي ( 2596 ) ، المشكاة ( 2954 / التحقيق الثاني )
2301- İbn Ömer (r.a.)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.s.) şöyle buyurdu: “Yolculuk yapan kimseler meyve bahçelerinin yanından geçerlerken meyvelerden (ihtiyaç kadar) yesinler fakat ceplerine ve kaplarına doldurmasınlar.” (elbisesine koyup götürmesin) (İbn Mâce, Ticarât: 67)
Tirmîzî: Bu konuda Abdullah b. Amr, Abbâd b. Şurahbil Rafi’ b. Amr, Ebûl Lahm’ın azâdlı kölesi Umeyr ve Ebû Hüreyre’den de hadis rivâyet edilmiştir.
Tirmîzî: İbn Ömer hadisi garibtir. Bu hadisi bu şekliyle sadece Yahya b. Süleym’in rivâyetiyle bilmekteyiz.
Bazı ilim adamları yolculuk yapanların bahçelerin meyvesinden yiyebileceklerine izin vermişlerdir. Bazıları ise ücretini vermedikçe yemeyi hoş görmemektedirler.
Elbani yukarıdaki hadisi sahihlemiştir.
Ebu Davud cihad bölümünde Elbaninin sahihlediği başka bir hadiste de:
2619. Semure b. Cundub ra.’den: Rasulullah s.a.s. şöyle buyurdu. ” Biriniz yolculuğunuzda bir sürünün yanına geldiğinde eğer sahibi orada ise ondan izin alsın eğer ona izin verilirse sağıp sütünü içsin. Eğer sahibi yoksa üç kere seslensin. Sahibi cevap verecek olursa izin istesin. Eğer cevap veren olmazsa hayvanı sağıp sütünü içsin. Ama yanında götürmesin. (Tirmizi buyu 59)
2620. Abbad b. Şurahbil /r.a./: “Bir kıtlık senesinde fakir düştüm. Medine bahçelerinden birisine girip başağı ovalayıp yedim, biraz da elbiseme doldurdum. Sahibi gelip beni dövdü, elbisemi de aldı. Rasulullaha durumu haber verdim. O’da bahçe sahibine: “Eğer cahil biri idi ise ona doğruyu öğretmedin, o aç idi ise onu doyurmadın.” buyurdu ve elbisemin bana iadesini emretti. Bahçe sahibide bana bir ölçek yada yarım ölçek yiyecek verdi.” Nesai