D850

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مَسْعُودٍ حَدَّثَنَا زَيْدُ بْنُ الْحُبَابِ حَدَّثَنَا كَامِلٌ أَبُو الْعَلاَءِ حَدَّثَنِى حَبِيبُ بْنُ أَبِى ثَابِتٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَقُولُ بَيْنَ السَّجْدَتَيْنِ « اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِى وَارْحَمْنِى وَعَافِنِى وَاهْدِنِى وَارْزُقْنِى » .

…İbn Abbâs (r.a.)dan; demiştir ki: Peygamber (s.a.v) iki secde arasında; “Ey Allah’ım, beni bağışla, bana acı, bana afiyet ver, beni (doğru yola) hidâyet et ve rızıklandır” diye duâ ederdi.

Ebu Davud, Salat, 140, 141

D874

حَدَّثَنَا أَبُو الْوَلِيدِ الطَّيَالِسِىُّ وَعَلِىُّ بْنُ الْجَعْدِ قَالاَ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ عَمْرِو بْنِ مُرَّةَ عَنْ أَبِى حَمْزَةَ مَوْلَى الأَنْصَارِ عَنْ رَجُلٍ مِنْ بَنِى عَبْسٍ عَنْ حُذَيْفَةَ أَنَّهُ رَأَى رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يُصَلِّى مِنَ اللَّيْلِ فَكَانَ يَقُولُ « اللَّهُ أَكْبَرُ – ثَلاَثًا – ذُو الْمَلَكُوتِ وَالْجَبَرُوتِ وَالْكِبْرِيَاءِ وَالْعَظَمَةِ » . ثُمَّ اسْتَفْتَحَ فَقَرَأَ الْبَقَرَةَ ثُمَّ رَكَعَ فَكَانَ رُكُوعُهُ نَحْوًا مِنْ قِيَامِهِ وَكَانَ يَقُولُ فِى رُكُوعِهِ « سُبْحَانَ رَبِّىَ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ رَبِّىَ الْعَظِيمِ » . ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ فَكَانَ قِيَامُهُ نَحْوًا مِنْ رُكُوعِهِ يَقُولُ « لِرَبِّىَ الْحَمْدُ » . ثُمَّ سَجَدَ فَكَانَ سُجُودُهُ نَحْوًا مِنْ قِيَامِهِ فَكَانَ يَقُولُ فِى سُجُودِهِ « سُبْحَانَ رَبِّىَ الأَعْلَى » . ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ السُّجُودِ وَكَانَ يَقْعُدُ فِيمَا بَيْنَ السَّجْدَتَيْنِ نَحْوًا مِنْ سُجُودِهِ وَكَانَ يَقُولُ « رَبِّ اغْفِرْ لِى رَبِّ اغْفِرْ لِى » . فَصَلَّى أَرْبَعَ رَكَعَاتٍ فَقَرَأَ فِيهِنَّ الْبَقَرَةَ وَآلَ عِمْرَانَ وَالنِّسَاءَ وَالْمَائِدَةَ أَوِ الأَنْعَامَ شَكَّ شُعْبَةُ .

…Huzeyfe (r.a.)’den (rivayet edildiğine göre kendisi) bir gece Resûlullah (s.a.v)’i (teheccüd) namazı kılarken görmüş (Resûl-i Ek rem önce); “Allahu ekber Allahu Ekber Allahu ekber zul’-melekûti ve’1-ceberûti vel kibriyâi ve’1-azameti” Allah en büyüktür, Allah en büyüktür, Allah en büyüktür, izzet ve saltanat sahibidir, kahir ve kudret sahibidir, ululuk ve azamet sahibidir” deyip sonra istiftah etmiş ve (Sûre-i) Bakara’yı okuyup sonra rükû’a varmış, rükûu (sûre olarak) kıyamı kadarmış. Rükûunda “subhâne rabbiye’l-azîm, sübhâne rabbiye’I-azim = büyük olan rabbimi teşbih (ve tenzih) ederim” demiş. Sonra rükûu kadar da’ayakta kalıp “Li rabbîyei-hamdü = rab-bim için hamd olsun” demiş, sonra secdeye varmış ve secdesi de kıyamı kadar sürmüş. Secdesinde “sübhâne rabbiye’l a’Ia= yüce olan rabbimi teşbih (ve tenzih) ederim” deyip sonra secdeden başım kaldırmış ve iki secde arasında “rabbiğfirlî, rabbiğfirlî = ey Rabbim beni bağışla, ey rabbim beni bağışla” diyerek secdesindeki kadar oturmuş ve (bu şekilde) dört rekat namazkılmış ve bu namazda (sure-i) Bakara, âl-i İmrân, Nisa, Mâide veya En’am’ı okumuştur. (Râvi) Şu’be (Resûl-i Ekrem’in okuduğu sûrenin En’âm mı yoksa Mâide mi olduğunda) tereddüt etmiştir.

Ebu Davud, Salat, 146, 147

İM897

حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ غِيَاثٍ حَدَّثَنَا الْعَلاَءُ بْنُ الْمُسَيَّبِ عَنْ عَمْرِو بْنِ مُرَّةَ عَنْ طَلْحَةَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ حُذَيْفَةَ ح وَحَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ غِيَاثٍ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عُبَيْدَةَ عَنِ الْمُسْتَوْرِدِ بْنِ الأَحْنَفِ عَنْ صِلَةَ بْنِ زُفَرَ عَنْ حُذَيْفَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَقُولُ بَيْنَ السَّجْدَتَيْنِ « رَبِّ اغْفِرْ لِى رَبِّ اغْفِرْ لِى » .

…Peygamber (S.a.v.) iki secde arasında(ki oturuşta): “(Ey) Rabbim! Bana mağfiret eyle. (Ey) Rabbim! Bana mağfiret eyle.” derdi.”

İbn Mâce, İkâmetu’s-Salavât, 23

 T284

حَدَّثَنَا سَلَمَةُ بْنُ شَبِيبٍ حَدَّثَنَا زَيْدُ بْنُ حُبَابٍ عَنْ كَامِلٍ أَبِى الْعَلاَءِ عَنْ حَبِيبِ بْنِ أَبِى ثَابِتٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَقُولُ بَيْنَ السَّجْدَتَيْنِ « اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِى وَارْحَمْنِى وَاجْبُرْنِى وَاهْدِنِى وَارْزُقْنِى » .

İbn Abbâs (r.a.)’den rivâyet edildiğine göre: Rasûlullah (s.a.v.), iki secde arasında: “Allahümmâğfirli verhamnî vecburnî vehdinî verzuknî” (Ey Allah’ım beni bağışla bana acı bana afiyet ver beni doğru yoluna hidayet et ve beni dünyada ve ahirette hayırlı rızıklarla rızıklandır) derdi.

Tirmizi, Salat, 95

 N1070

أَخْبَرَنَا حُمَيْدُ بْنُ مَسْعَدَةَ قَالَ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ قَالَ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ عَمْرِو بْنِ مُرَّةَ عَنْ أَبِى حَمْزَةَ عَنْ رَجُلٍ مِنْ بَنِى عَبْسٍ عَنْ حُذَيْفَةَ أَنَّهُ صَلَّى مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ذَاتَ لَيْلَةٍ فَسَمِعَهُ حِينَ كَبَّرَ قَالَ « اللَّهُ أَكْبَرُ ذَا الْجَبَرُوتِ وَالْمَلَكُوتِ وَالْكِبْرِيَاءِ وَالْعَظَمَةِ » . وَكَانَ يَقُولُ فِى رُكُوعِهِ « سُبْحَانَ رَبِّىَ الْعَظِيمِ » . وَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ قَالَ « لِرَبِّى الْحَمْدُ لِرَبِّى الْحَمْدُ » . وَفِى سُجُودِهِ « سُبْحَانَ رَبِّىَ الأَعْلَى » . وَبَيْنَ السَّجْدَتَيْنِ « رَبِّ اغْفِرْ لِى رَبِّ اغْفِرْ لِى » . وَكَانَ قِيَامُهُ وَرُكُوعُهُ . وَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ وَسُجُودُهُ وَمَا بَيْنَ السَّجْدَتَيْنِ قَرِيبًا مِنَ السَّوَاءِ .

Huzeyfe (r.a)’den rivâyete göre, bizzat kendisi Rasûlullah (s.a.v) ile birlikte namaz kılmıştı. Rasûlullah (s.a.v)’in tekbir alıp namaza başladığında şu duayı yaptığını işitti: “Allahü ekber ze’l Ceberûli ve’l melekûti, vel kibriyâi vel azameti.” Rükû’a vardığında ise: “Sübhane Rabbiyel azîm” derdi. Rükû’dan başını kaldırdığında ise: “Li rabbil hamdü, lirabbil hamdü” derdi. Secdelerinde ise: “Sübhane Rabbiyel a’la” derdi. İki secde arasında ise: “Rabbi’ğ-firli” derdi. Kıyamı, rükû’u, rükû’dan başını kaldırışı, secdeleri veiki secde arasındaki duruşları birbirine yakındı

Nesai, Tatbik, 25

 DM1357

أَخْبَرَنَا أَبُو نُعَيْمٍ حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ عَنِ الْعَلاَءِ بْنِ الْمُسَيَّبِ عَنْ عَمْرِو بْنِ مُرَّةَ عَنْ طَلْحَةَ بْنِ يَزِيدَ الأَنْصَارِىِّ عَنْ حُذَيْفَةَ : أَنَّ النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- كَانَ يَقُولُ بَيْنَ السَّجْدَتَيْنِ :« رَبِّ اغْفِرْ لِى ». قِيلَ لِعَبْدِ اللَّهِ : تَقُولُ هَذَا؟ قَالَ : رُبَّمَا قُلْتُ ، وَرُبَّمَا سَكَتُّ.

Bize Ebû Nuaym haber verip (dedi ki), bize Züheyr, el-Alâ’ ibnu’l-Müseyyeb’den, (O) Amr b. Murre’den, (O) Talha b. Yezîd el-Ensârî’den, (O da) Huzeyfe’den (naklen) rivayet etti ki, Hz. Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) iki secde arasında; “Rabbi’ğfir Lî: Ya Rabbi, beni bağışla!” derdi. …..

Darimi, Salat, 76

HM2897

حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ آدَمَ حَدَّثَنَا كَامِلُ بْنُ الْعَلَاءِ عَنْ حَبِيبِ بْنِ أَبِي ثَابِتٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَوْ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ بَيْنَ السَّجْدَتَيْنِ فِي صَلَاةِ اللَّيْلِ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَارْحَمْنِي وَارْفَعْنِي وَارْزُقْنِي وَاهْدِنِي ثُمَّ سَجَدَ

İbn Abbas’tan (Radıyallahü anhüma): ‘ Rasûlullah (Sallallahü aleyhi ve sellem) gece namazı kılarken iki secde arasında (otururken) şöyle dedi: “Rabbiğfirlî verhamnî verfa’nî verzuknî vehdinî.” “Rabbim, bana merhamet et, beni yücelt, bana rızık ver ve (beni doğruya) hidayet et. Sonra (tekrar) secdeye gitti.

İbn Hanbel, I, 316

Similar Posts