Bize Ebû Bekir b. Ebî Şeybe ile Ebû Kureyb hep birden îbni Fudayl’den rivayet ettiler. Ebû Bekir dedi ki: Bize Muhammed b. Fudayl, Muhtar b. Fulful’den rivayet etti. Demiş ki: Enes b. Mâlik’e ikin­diden sonra nafile namaz kılmanın hükmünü sordum. Enes : «Ömer ikindiden sonra namaz kılanların ellerine vururdu. Biz, Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) devrinde güneş kavuştukdan sonra akşam na­mazından evvel iki rek’ât nafile kılardık.» cevâbını verdi. Kendisine — Bu iki rek’âtı Resûlullah (Salhllahu Aleyhi ve Sellem) de kılarmıydı? diye sordum; Enes: — Bizi kılarken görür fakat bunları bize emir veya nehiy etmezdi.. dedi.

(1938)

Bize Şeybân b. Ferrûh rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Abdulvâris, Abdulâzîz (yâni İbni Suheyb)’den, o da Enes b. Mâlik’den nak­len rivayet etti. Enes şöyle demiş : «Medine’de bulunuyorduk. Müezzin akşam namazı için ezan okudu­nuz ashâb direklerin yanına koşar; (orada) ikişer rek’ât namaz kılardı. Hattâ (bazen) yabancı bir kimse mescide girer de -nafile kılanların çoklu­ğundan- farz kılınmış zannederdi.»

(1939)