Bİze Hasanu’bnu Rabî’ İle Ahmed’ b. Cevvâs El-Hanefi rivayet ettiler. Dediler ki : Bize Ebû’l-Ahvas, Aramâr b. Ruzeyk’den, o da Abdullah b. îsâ dan, o da Saîd b. Cübeyr’den, o ela İbn Abbâs’dan naklen rivayet etti. Demiş ki: Cibril, Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ‘in yanında otururken, Efendimiz üzerinden kapı sesine benzer tür ses işitti. Ve başını kaldırdı. Cibril bu şimdiye dek asla açılmayıp; yal­nız bugün açılan bir gök kapısıdır; dedi. Müteakiben o kapıdan bir melek indi. Cibril: bu, yeryüzüne (ancak şimdi) inen bir melekdir. Bu güne kadar yere hiç inmemiştir; dedi. Melek selâm verdi ve Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem): — Müjde!. Sana, senden önce hiç bir Peygambere verilmeyen iki nûr verildi. Fâtiha-ı Kifâb ve sûre-i Bakara’nın son âyetleri!… Bunlardan oku­yacağın her harfe mukaabil mutlaka sana, o harfin tezammun ettiği sevap verilecekdir; dedi.

Bize Ahmed b. Yûnus rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Zuheyr rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Mansûr, İbrahim’den, o da Abdurrahmân b. Yezîd’den naklen rivayet etti. Abdurrahmân şöyle demiş: Beyt’in yanında Ebû Mes’ûd’a rastladım ve: Sûre-i Bakara’daki iki âyet hakkında kulağıma senden bir hadîs ulaştı; dedim. Ebû Mes’ûd şu mukabelede bulundu: — Evet Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem): «Bakara sûresinin sonunda iki âyet vardır ki, kim onları bîr gecede okursa, o kimseye kâfî gelirler.» buyurdu.

Bize Mîncâb b. Haris Et-Temîmî rivayet etti. (Dedi ki) : Bize ibni Müshir, A’meş’den, o da İbrahim’den, o da Abdurrahmân b. Yezîddem o da Âlkametu’bnu Kays’dan, o da Ebû Mesûd El – Ensârî’den naklen haber verdi. Ebû Mes’ûd şöyle demiş: Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) : «Her kim bir gecede Sûre-i Bakara’nın sonundaki şu iki âyeti okursa, bu iki âyet ona kâfî gelirler.» buyurdu. Abdurrahmân demiş ki: Muteakiben Ebû Mes’ûd’a rastladım, Beyt’i tavaf ediyordu. Bu hadîsi ona sordum da, bana, o’nu Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ‘den naklen rivayet etti.