Sebebin Hususiliği Lafzın Umumiliği

Abdullah ibn Mesûd”dan rivayette O şöyle anlatıyor: Bir adam Rasulullah (sas)’e geldi ve: “Ey Allah’ın elçisi, şehrin uzak bir yerinde bir kadın gördüm, onunla cima etme dışında bir erkeğin bir kadına yapabileceği her şeyi yaptım. (Ama pişman oldum) ve işte huzurundayım. Benim hakkımda vereceğin hükme razıyım; benim hakkımda dilediğin hükmü ver.” dedi. Ömer, adama: “Şu yaptığını gizlemiş olsaydın Allah da senin için bunu örter gizlerdi.” derken Rasulullah adama cevap vermedi. Adam Rasulullah(sas)’ın huzurundan ayrılıp giderken Allah’ın Rasûlu (sas) arkasından birisini gönderip geri çağırdı ve ona (o sırada nazil olan) “Gündüzün iki tarafında, gecenin de yakın saatlerinde dosdoğru namaz kıl. Çünkü güzellikler, kötülükleri giderir. Bu, iyi düşünenlere bir öğüttür.” âyet-i kerimesini okudu. Orada bulunanlardan birisi: “Ey Allah’ın elçisi, bu, sadece ona mı mahsus?” diye sordu da Efendimiz: “Hayır, aksine bütün insanlar için.” buyurdular. Muslim Tevbe babı 42

Hadiste belirtilen ayet, her ne kadar o adam (r.a.) için inse de(hususilik) ayet bütün inananları kapsıyor (umumilik)