Şimdi zamane zibidileri kendilerine dinde biçtikleri görev, Resule biçtikleri görev ile kıyaslansa Resul sadece bir paket getirdi, zarf içinde bir mektup getirdi, çekti gitti. Bütün vazifeyi bunlara bırakmış. Sizin cerh ve tadilde güvenilirliğinize dair tek bir teyit edecek unsur yoktur. Çünkü bu insanlar tezkiye edilmişti, Resulde emaneti onlara bırakıyor. Çünkü Allah Kuranda bu söylediğim sözler neyin açıklaması?

وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَٰكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُوا۟ شُهَدَآءَ عَلَى ٱلنَّاسِ وَيَكُونَ ٱلرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا ۗ [1]

Bunun için biz sizi vasat, adil, orta yolda bir ümmet kıldık. İnsanların üzerinde şahitler olasınız diye. Resul de sizin üzerinize şahit olsun diye. Çünkü o Allah’ı şahit tutarak emaneti tevdi ettiğini gösterdi. Hatta İbn Mesut ’tan gelen rivayette,

Sizi cennete götürecek ne varsa hepsini beyan ettim. Cehenneme götürecek ne varsa da hepsini beyan ettim, açıkladım. Artık iş size tabii olmakta kaldı. Onun için bu ümmet parçalanacak, parçalananlar tabi ki kendilerini müdafaa edecekler. Kötü sözler ile değil. ya düşünün Allah resulü Mekkelilere tebliğ ile geldiğinde onlara Allah’ı birleyin, siz şirktesiniz, ona ortak koşuyorsunuz, halbuki Allah’ı bilen bir topluluktu Mekkeliler. Mekkelilerin sorunu Allah’ı birlemekti. Mekkeliler bu sözü nasıl savuşturuyorlardı? Sadece biz babalarımızı nasıl bulduysak onların izinden gidiyoruz demediler, kendilerini Yahudiler de, Hristiyanlar da, Mekkeli müşrikler de kendilerini İbrahim’in milletinden sayıyorlardı. Buna sebep Allah;

مَا كَانَ إِبْرَٰهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَٰكِن كَانَ حَنِيفًا مُّسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ ٱلْمُشْرِكِينَ[2]

İbrahim ne Yahudi’di, ne Hristiyan’dı, ne de Mekkeli müşriklerdendi. Hakka meyilli Tevhid üzere bir Mümindi.

Düşünün onlar bile kendilerini İbrahim’in milletinden olduklarını iddia ediyorlardı. Sen nereden çıktın? Hatta dinlerini parçalayanların en meşhur sözleri nedir? Babalarımızı nasıl bulduysak öyle devam ediyoruz veyahut;

 كُلُّ حِزْبٍۭ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ[3]

Herkes kendi kanaatinin, kendi görüşünün doğru olduğunu iddia ediyor.

Biz hakta olduğumuzu söylemiyoruz. Hangi sözü söylüyorsak, hangi ameli işliyorsak, o sözün haktan iktibas edildiğini göstermek için delilini zikrederiz. Bu mevzuda delil de Kuran ve Sünnettir. Sahabeden aktarılandır, onların yoludur. Çünkü Allah Resulü az önceki ayette zikrettiğim gibi, müminlerin yolundan ayrılarak, hak beyan edildikten sonra hüda açıklandıktan sonra Resule muhalefet edenler, ters düşenler,

وَنُصْلِهِۦ جَهَنَّمَ ۖ وَسَآءَتْ مَصِيرًا[4]

Her kim müminlerin yolundan ayrılarak Resule muhalefet ederse onları döndüğü yerde bırakır, o gittikleri yer ne kötü gidilecek yerdir.

Hadis de diyor ki;

Ümmetim parçalanacağını geçmiş ümmetlerin parçalandıklarını anlattıktan sonra kendi ümmetinin de parçalanacağını söyleyen arkasından yetmiş ikisi ateşte birisi kurtulandır derken Sahabe, onlar kimler, o kurtulanlar?

ما انا عليه واصحابي benim ve ashabımın yolu üzere giden diyor. şimdi bir zibidi çıkıyor alay ederek, istihza, küçümseyerek bundan seneler önce böyle bir akidesi olduğunu bana yalan söyleyerek gizleyen bir zibidi bu. Senelerce önceki sohbetlerinde özel olarak bazı kimselere bu akidesini açıklıyordu ama birden bire açıklamanın tepki çekeceğini çünkü bu tip insanlar iş yaptıkları toplumu tanırlar önce. Ondan sonra nasıl davranacaklarını tespit ederler hatta bu denli tavırlarından dolayı birisi bundan önceki devre diyanet reisi oldu, arkadaşı olan üç kişiye ben bir münazarada bunu birden bire söyleyemiyorsunuz değil mi dedim tepki çeker. Doğru onların şuan iyi görünen tarafları bizim onlar hakkında kötü düşünmemizi önlemek içindir, kötü düşünmek değil onları tanımamıza engel teşkil etmesi için böyle yapıyorlar. İşte biz katiyetle Selefin yolundan, ilk gidenlerin yolundan gitmeyi kendimize yani Selefin menheci, öncekilerin yaşadığı gibi, aktardığı gibi bundan rahatsız olanlar var. Akıllarını öyle yada böyle öne almış en uç noktada akıllarını İlah edinenler, hevasını İlah edinenler, akıl onlarda İlahtır. Doğrunun yanlışın sağlaması akıldır. Akıl doğru doğrudur, yanlış derse yanlıştır. Vahiy akla tabii oluyor onlarda. Biz vahyi dine tabii kılıyoruz. Ha biz ne aklı yok sayanlar gibiyiz ne de aklı ilah edinenleriz işte Selefin menheci bu. Akla itibar etmiyorlar. Şimdi bu sözü hınçlarını, kinlerini kusabilmek, veyahut kendilerinin haksızlığına perde olarak kullanıp bunlar aklı reddediyor diyor. hayır, ama aklı reddeden bir taife var İslam’da. Tasavvuf bunlardan birisidir. Kendileri de aklı İlah ediniyorlar. Biz akla Allah’ın  verdiği makamı vererek kabul ederiz. Akıl bizi sorumlu kılan bir unsurdur. Aklın bir nimet olarak takdiri gerektiğini biliriz. Aklı kuran ve sünnete ikna etmede biz kullanırız. Kitap ve Sünneti kabulde ikna ederiz. At yuları bizim elimizde bir binektir. Bize kullanılması için verilmiştir. Biz at olup akıl bizim üstümüze binerse havraya değil hergeleye sürer seni. İşte Selefiler geçmiş ile bağ kurmadan geçmişi burayı tanımadan Selefileri tanıyamayız. Fakat şöyle bir ip ucu vereyim, Avrupa seksen senelerinde Afganistan olayları ile Selefileri tanıdı. Baktı ki Afganistana yardıma gelenler, manen maddeden yardım edenler bu insanlar. Gözleri kara, ölümden korkmayan insanlar. Aydın fikirli ileriyi gören kimseler. Yolları aydın çünkü Allah Resulü kendi yolu için,

تركتكم على البيضاء ليلها كنهارها [5] ben sizi öyle bir aydınlıkta bıraktım ki diyor, gecesi de gündüzü gibidir. Önünü görüyor ve feraset sahibi. Çünkü düşünün oradan Avrupalılarının bile bize yardımını hakkı ile yorumlayabilen insanlar vardı. Düşünün birileri bana bu ayeti açıklasın eğer başka bir manası varsa,

وَلَن تَرْضَىٰ عَنكَ ٱلْيَهُودُ وَلَا ٱلنَّصَٰرَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ [6] sen onların dinine uymadan ne Yahudiler ne Hristiyanlar da senden razı olmaz.

Ya onlar bir yerde bize yardım ediyorlarsa bir çıkarları vardır. Hatta bunu tespit edenler dikkat edin, sizin ile Ruslara karşı mücadeleyi kazanacaklar, ondan sonra sizi birbirinize kırdırtacaklar. Bunu dile getiren Cemilur Rahman Allah rahmet etsin. Konar velayeti emiri dediğimiz kişi, oradaki Selefi menhecinde olan Müslümanların alimi, önderi, önde giden birisi uyardı onu Mısırlı bir Tekfirciye öldürttüler. Hangi işi kimin ile yapacaklarını da biliyor bu adamlar. Orada tanıdılar. Avrupa da her bir devlet oradan bir mücahide sahip çıktı, sonra o Mücahidler Rusların onlara yapmadığının on katını birbirlerine yaptılar.

Çünkü bizim için asıl olan Tevhiddir. Selefilerin dikkat ederseniz davette menhec olarak öne çıkardıkları katiyetler Selefiler küfür ve şirkten sakındırır. Tekfir etmez. Ama küfür ve şirkten sakındırır. Tekfir etmez. Katiyetle tekfir eden birisi tekfiri öne alan birisi şirkten sakındırmıyor. Zaten tekfir ediyor, küfürlerine hüküm veriyor ama Selefi birisi küfür ve şirkten sakındırır. Cidden ilmen, usulen ayan beyan küfürde olduğu birisi dahi olsa bunu birden bire telaffuzdan sakınıyoruz. Çünkü bu denli bir tebliğ usulü önümüzde büyük duvar örer. Onların hakkı anlamasına mani bir duvar olur bu. Onları şirkten sakındırmalıyız. Yani söylediğiniz bu söz, yaptığınız bu iş şirktir, küfürdür diyebiliriz ama sen kafirsin sözünü cidden ayan beyan kafir olduğuna emin de olsak ilmen ve usulen ona bu sözü demeyiz. İhtiyatlı davranırız, neden? Bunun bizim nazarımda en büyük sakıncası daha ilmi doyuma ulaşmamış menheci bilmeyen birisi her gördüğüne bu ameli gördüğüne kafir demeye başlar. Şuan zaten dikkat ederseniz daha doğru dürüst besmeleyi çekemeyen kimseler karşıdaki insanın hükmünü veriyor kadıymış gibi. Biz davetçi olmak ile yetiniyoruz. Bunda bile kusurlu davetçileriz. Ehliyetli hüküm verecek kadılar değiliz. Birisini bir suç ile itham etsek o bir cezayı hak eder ama bakın katiyetle tekfir ile uğraşan Selefi değildir. İstediği kadar Selefi olduğunu söylesin. Avrupalılar Afgan harbi ile Selefileri tanıdı. Öyle tanıdılar ki kendi davaları için kendi sistemleri için en büyük tehlikenin İslam’ın özüne dönmek isteyen bu kimseler olduğunu iyi anladı Avrupa. Biz tanımaktan öte ateşe odun ile gidiyoruz. Diyanet reisi bunu yapıyor, ateşe odun ile gidiyor. Diyanet mensubunun bir çoğu ateşe odun ile gidiyor. Geçen derste de dediğim gibi Yahudiler ile Hristiyanlar ile hoş görüyü gündeme taşıyanlar Müslümanların büyük bir bölümünü bu denli itham ederek hem de sonradan çıkmış türediler ile. Dikkat edin bu Tekfircileri en rahat kullanan İslam düşmanlarıdır. Halife diye ilan ettikleri kişi kendilerini Goatanama da eğittikleri kimse. Onların işine yarıyor bu. Neden biz bu gençleri kazanmıyoruz kendi çocuklarımızı. Bunlar bizim çocuklarımız. Çok örnek verdim geçmişten. Biz hakikatları anlatacak dilimizden bile neslimizi mahrum ettik. İngiltere bütün dünyanın her köşesine kendi dilini öğretti. Biz ne dilimizi ne de dinimizi öğretiyoruz çocuklarımıza. Ondan sonra da birisinin maşası olduğunda en azılı düşmanmış gibi gidiyoruz. Chp dönemini hatırlayın, o zamanın en büyük düşmanı kimdi? İltica ile itham ettikleri mülteciler, gerici Müslümanlardı hepsi de ayırt etmiyorlardı. Ama Avrupa anladı. Onlardan korkmaması gerektiğini anladı. Korkulacak tek unsurun asla Kurana, Sünnete dönmek isteyenler büyük tehlikeydi onlar için. Bizimkiler tanımak istemiyor. Gazetenin medyanın tarifi ile böyle gidiyorlar. Hasta çocukları tedavi etmeden kendileri öldürüyorlar sanki. Şuan bir numaralı düşman Selefiler sanki. Büyük yanılgı. İlahiyatçılar da böyle. Mensupları da böyle. Sağ kesim yazarlar da böyle cehalet üzerine hakikat bina edilmez. İftiralar ile hak yolu bulamazsınız. Bizim katiyetle gayretimiz sorunları büyütmek değil, sorun çıkarmak değildir. Sorunları gidermek. Daha denkli muhakeme etmek. Mesela şöyle bunu biz Suriye de gündeme getirdik, duygu sömürüsü yaparak Suriyelilere yardım toplayanlara diyorduk ya bunların da derse ihtiyacı var, bunların da akıllarının başlarına gelmesi gerekiyor. Bunlar dört dörtlük insanlardı da Allah bunlara zulüm mü etti? Düşünün Osmanlı dünya tarihini değiştirmiş, zirveye çıkmış o zirveden öyle bir tepe takla inmiş ki, hep suçu karşı taraftaki düşmana buluyoruz. İngilizler yaptı, Fransızlar yaptı hainler yaptı billahi onlar bize bir şey yapamazdı. Bunu araştırın neden? Neden bunca yükselişten sonra hezimet. Hatalarımız düzeltmedik, hatalarımızı katmerleştirdik. Hatalarımızı düzeltme bizde nasıl işliyor biliyor musunuz? Yanlış ile bir yanlışı yanlış ile düzeltmek. Meşhur zibidilerden birisi çıkıyor uydurulan dinle dedelerinin dinidir. Dedelerini uydurduğu dini kendisi indi zannettiği kendi uydurduğu din ile düzeltmeye kalkıyor. Devamlı hüsrana gidiyor, felakete gidiyor. Onun için katiyetle Avrupalılar Selefileri tanıdı hatta Humeyni bile tanıdı. Ya Şialara Selefilere gösterilen husumet Şialara gösterilmedi. Bunlar bizim hem dinimize kast ediyordu hem de topraklarımıza kast ediyorlardı. Hangi düşmanlığı gösterdiniz onlara. Hristiyanların düşmanlık yaptıklarını dil ile itiraf ediyorsunuz ama onların yaptığı düşmanlıkta müsamaha ile davranalım diyorsunuz. Söyleyin şuan anlamadınız çoktan anladınız. Chp gibi bir topluluk bu vatana, bu millete, dine kast etmiş insanların yardakçılarıydı. Bunların yaptığı hataların, işlediği suçun binde birini yapmamıştır Müslümanlar. Ama illa Müslümanlardan bir düşmanı ayakta tutmak istiyorsunuz. Daha önce Chp devrinde umumen Müslümanlar mürteciydi, gericiydi Avrupa bile anladı onlardan zarar gelmez. Kendilerinin korktuğu ana kaynağa dönmeye çalışan kimselerin menhecidir. Çünkü o düşünce o fikir Allah resulünün verdiği müjdeler ile dünyada girmedik bir ev bırakmıyacak

---

[1] Bakara 143

[2] Ali imran 67

[3] Rum 32

[4] Nisa 115

[5] Müsnedi ahmed bin hanbel 17182

17182 –

حدثنا عبد الله حدثني أبي ثنا عبد الرحمن بن مهدي ثنا معاوية يعني بن صالح عن ضمرة بن حبيب عن عبد الرحمن بن عمرو السلمي انه سمع العرباض بن سارية قال : وعظنا رسول الله صلى الله عليه و سلم موعظة ذرفت منها العيون ووجلت منها القلوب قلنا يا رسول الله ان هذه لموعظة مودع فماذا تعهد إلينا قال قد تركتكم على البيضاء ليلها كنهارها لا يزيغ عنها بعدي الا هالك ومن يعش منكم فسيرى اختلافا كثيرا فعليكم بما عرفتم من سنتي وسنة الخلفاء الراشدين المهديين وعليكم بالطاعة وان عبدا حبشيا عضوا عليها بالنواجذ فإنما المؤمن كالجمل الأنف حيثما انقيد انقاد

تعليق شعيب الأرنؤوط : حديث صحيح بطرقه وشواهده وهذا إسناد حسن

[6] Bakara 120