الفطرة, الايمان, التوحيد Bu kelimeler, eğitilmemiş toplum nezdinde devamlı aynı anlama delalet eden kelimelermiş gibi kullanılır. Birbiri yerine kullanılır.

Tabi bunlardan daha fazlası var akide, din, iman, İslam hepsi aynı manaya delalet eden farklı kelimelermiş gibi kullanılıyor bu toplumda.

Bir çok şeyde olduğu gibi imani, tevhidi meselelerde de bu toplumun ifade sorunu var.

İfade sorunu olunca anlama sorunu var demektir.

Şimdi bu gibi kelimelerin, iki daire yapın, bir daire de yanına bunlar iki farklı kelime ama burada her birinin birisi ile yüzde yirmi beş gibi müşterek bir anlamı mümkün ama yüzde yetmiş beş anlamı bırakıp yüzde yirmi beşleri birleştirirsek bir çok değeri tahrif etmiş olabiliriz.

Onun için iman yetmiş küsür şube derken, ala ile ednanın arasını doldururuz biz, saymayız.

Sığdır sığdırabildiğin kadar imanın cüzlerini. Her amel imandan bir cüzse zaten neler var neler.

Önce öğreneceğimiz meselede kavram kargaşasını gidermek gerekir. Kavram kargaşası ne demek? Bir şeye farklı anlamlar yüklemişler, herkes kendine göre bir anlam yüklemiş.

Diyelim ki Tasavvuf ehli tevhitten bahsediyor, doğru mu? Evet. Siyasiler tevhitten bahsediyor, Sofiler tevhitten, fukaha tevhitten, ilahiyatçılar tevhitten biz tevhitten bahsediyoruz Şialar da tevhitten bahsediyor ama herkes kendine göre geçmişinin kendisine bırakıp öğrettiği gibi bir anlam yüklemişler.

İcabında siyasiler mesela bu paralel sorununda Erdoğan devlet reisimiz devlet şerik kabul etmez dedi, çok doğru bir söz değil mi? Allah hiç kabul etmez.

Biz de inanıyoruz derler şimdi ama onlar Allah’a ortak koşmayı başka bir Allah var dediğinde ancak gerçekleştiğini zannediyorlar.

Gördüğünüz gibi tevhitte bir kavram kargaşası olduğu gibi şirkte de kavram kargaşası var.

Bunu öğretirken biz çocuklarımıza tek tek diyelim orada biz dedik ki, fıtrat tasdik, fıtri imanda diyebilirsiniz ona. Bu ne? Ruhlar aleminde ben sizin rabbınız değil miyim sorusunun tasdiki oldu, tasdik ettik, evet sen bizim rabbimizsin dedik.

Buna sebep de biz diyoruz ki her insanda bir yaratıcıyı kabul etme eğilimi var zaten. Bu kabul eğer bilmek mertebesine çünkü altta dedik ki, kalp ile tasdik, dil ile tasdik, azalar ile tasdik.

Bu üçü müstakil ile her birinin kendisine has lazımları gerekleri olduğu gibi bu üçünün de birbirlerine mütelazımlığı vardır.

Şimdi bakın, bu olmadan bu olmaz. Bu olmadan da bu olmaz. Çünkü bura tasdik dedik, buna bilmek dedik buna da birlemek dedik.

Mesela bunun altına bir şey daha yazabilirsiniz, bir bilmek ve birlemek aynı değil. Bir bilmek şurada olur.

Allah’ı bir bilmek başka, birlemek başkadır. Allah’ı tek yaratıcı olarak bilmek, bunu bir bilmektir. Değil mi? Ama birlemek ondan başka yaratıcının olmadığını, hiçbir şekilde de edinmemek gerekir. Bunu anladınız mı?

Onun için Allah’ı bilmek, yeterli değil. Mesela Mekkeliler Allah’ı biliyorlardı, Mekkelilerin sorunu Allah’ı birlemekti. Bu toplumda Mekkelilerin Allah’ı bildiği kadar bu toplum Allah’ı bilmiyor. Şirkte bile böyle.

Mekkelilerin şirkleri ile bu toplumun şirkini karşılaştır, bu topluluğun şirki daha pislik daha cürümlüdür.

Düşünün şimdi Resul sevgisi bu günlerde onu yapıyorlar ya kutlu doğum haftası, öyle dorukta anlatılıyor ki peygamber sevgisi ama peygambere ittiba yok. Allah kendisine olan sevgiyi bile Muhammed de ki onlar, eğer cidden Allah’ı seviyorsanız bana tabii olun de. Resule tabii olmak Allah sevgisinin alametidir.

Belki şöyle açsaydın, bilmek bir yaratıcıyı kabullenmektir. Onu bilmek yine kitap ile vahiy ile olur. Değil mi? Bilmek. Kuran öğretiyor. Her şeyin yaratıcı o, her şeye rızık veren o, herkesi yaşatan öldüren o, her şeyin sahibi o, zatını bir bilmek ile Allah’ı isim ve sıfatları ile bilmek farklı bir şey.

Bu toplumun bilgisi dahi sağlıklı değil.

Birlemeye gelince ondan başka Rezzak kabul etmeme, tek Rezzak o. Şimdi birisinde çalışıyorsun sana ücretini veriyor, senin iş yerinde namaz kılmanı istemiyor, seni işten atarım diyor.

Sen şimdi beni işten atar diye namazı terk edersen sen Allah’ı her ne kadar Rezzak da desen, rızkı veren Allah da desen beni işten atar korkusu ile namazı terk edersen, sen onu Rezzaklığında birleyemiyorsun. Sorun birlemektedir. Ekseriyetle toplumun sorunu Allah’ı birlemektir.

Onun için biz tevhit derken bunu Arapça anlatırken,

أي جَعَلَهُ وَاحِدً وَحَّدَ,يُوَحِّدُ,تَوْحِيْدً birledi- birliyor – onu bir kıldı. Nerede? Rezzak ise ondan başka rızık verici yok dedin. Şafi ise şifa veren o ise ondan başka şifa veren yok.

الضار و النافع zarar veren de o, faydayı veren de o ise ondan başka veren yok.

Onun için biz Allah’a iman etmek dediğimizde fıtratta fıtri değerleri kısmen anlattık, fıtratın selimi gerekli selim bir fıtrat, bozulmamış bir fıtrat. Tabi yapısı bozulmamış, tabi hali bozulmamış, tabi seyri bozulmamış.

Selim bir fıtrat diyoruz.